Արատեսը գեղեցիկ է չափից ավելի:Այդ գեղեցկության մեջ կորցնում ես ինքդ քեզ ու իրականությունում գտնվելու գիտացությունդ:Կտրվում ես աշխարհից,մարդկանցից,ամենից ՝ ինչ կա,կամ կարող է լինել:Եթե երկար նայես արատեսյան բնությանը,քեզ կթվա,որ չունես ոչինչ ու ոչ ոքի բացի քեզնից ու այդ բնությունից:Եվ այս ամենի մեջ միակ բացասակն բանն այն է,որ դու ամեն կերպ փորձում ես անմահեցնել այդ բնությունը նկարների միջոցով,որպեսզի բոլորին ցույց տաս ու պարծենաս,թե դու ինչ ես տեսել քո անզեն աչքերով,որ չեն տեսել նրանք,եվ ընդհանրապես Աստված գիտի կտեսնեն թե ոչ…Բայց…Չի ստացվում:Երբեք,երբեք չի կարող քեզ տալ նկարը այն զգացողությունն ու տեսարանը,ինչ տեսնում ես քո աչքերով եվ զգում ամբողջ սրտով,հոգով ու մարմնով:
Ապրիլի 30-ին առաջին անգամ ուղեվորվեցի դեպի Արատես:
Սկսեմ ամենասկզբից ՝ գնումներ:Ընկեր Տիգրանի եվ Ընկեր Էլյայի հետ մեկ օր առաջ գնացինք գնումներ կատարելու,գնեցինք այն ամենը, ինչ մեզ պետք կգար 3 օր <գոյատեվելու> համար:Այդ ժամանակվանից արդեն իսկ սկսվել էր նախաճամբորդական ոգեվորությունը:
Մինչեվ ճանապարհ անցնելը մասնակցեցինք արդեն ավանդույթ դարձած ուրբաթորյա ժամերգությանը ՝ Սուրբ Երրորդություն եկեղեցում :Հետո զրուցեցինք Տիար Բլեյանի հետ,ով մեզ ինչպես միշտ ոգեվորություն եվ ուրախ տրամադրություն փոխանցեց:Ճանապարհ ընկանք 9:30 :Ճանապարհին երգեր լսեցինք,զրուցեցինք,խաղեր խաղացինք:Հետաքրքիր էր անցնում արդեն իսկ,ու չնկատեցինք երբ տեղ հասանք:
Քանի որ մի քանիսս առաջին անգամ էինք ոտք դնում Արատես,մեր ընկերները մեզ քիչ թե շատ ծանոթացրեցին տարածքի հետ:Տեղավորվեցինք սենյակներում,իջանք խոհանոց եվ սկսեցինք պատրաստել ճաշի համար ուտելիք:Ճաշեցինք եվ անցանք գործի:Աղջիկները հիմնականում մաքրեցին նոր կառուցված սիրո տնակն ու պանդոկը,իսկ տղաները էտում եվ մանրացնում էին ծառի ճյուղերը ` հետագայում խարույկը եվ վառարանը վառելու համար:Աշխատանքը ժամանակատար էր եվ գուցե ուրիշների համար նաեվ բարդ,բայց քանի որ աշխատում էինք ընկերներով եվ համախմբված,չզգացինք ոչ հոգնածությունը եվ ոչ էլ ժամանակի արագ անցնելը:Վերադարձանք սենյակներ,մեզ կարգի բերեցինք,եվ գնացինք ընթրելու:Ընթրիքից հետո որոշեցինք խարույկ վառել եվ կասեմ,որ դա ամենաճիշտ որոշումն էր այդ օրվա))))
Խարույկի մոտ նստեցինք շա՜տ երկար:Երգեցինք,զրուցեցինք,տարբեր հարցեր քննարկեցինք միասին,տաք թեյ եվ սուրճ խմեցինք նաեվ:Հետո ընկերներով գնացինք ննջարան,ահագին ժամանակ անցկացրեցինք միասին,կարելի է ասել ավելի լավ սկսեցինք ճանաչել մեկս մյուսին:Գնացինք քնելու…
Երկրորդ օր
Առավոտյան արթնացանք վաղ: Քանի որ եղանակը մառախլապատ էր եվ սառը ՝ ցանկություն էր առաջանում տաք թեյ վայելելու:Թեյ պատրաստեցինք,խմեցինք եվ սկսեցինք մեր աշխատանքը:Նախ եվ առաջ հավաքեցինք հենց այն տարածքը,որտեղ շատ ենք ժամանակ անցկացնում,որպեսզի մեր հետագա ժամանակը անցկացվի ավելի կոկիտ վայրում:Մեզ անակնկալ հյուրեր միացան ՝ Տիար Բլեյանն ու Տիար Գեվորգը:Իրականում նրանց տեսնելը եվ նրանց հետ մի տանիքի տակ գտնվելը շատ հաճելի էր:
Միասին ճաշեցինք,սուրճ ու թեյ վայելեցինք,ահագին զրուցեցինք առօրյա գործերից ու պլանավորված աշխատանքներից:Մի փոքր շարունակեցինք անցած օրվա կիսատ թողնված գործերը:
Ցավոք սրտի Տիար Գեվորգը պետք է վերադառնար Երեվան:Նրան ճանապարհ դնելուց հետո որոշեցինք արդեն ավանդույթ դարձած քայլք անցկացնել Տիար Բլեյանի հետ ՝ այս անգամ իհարկե Արատեսի մեր փոքրիկ տարածքով:
(Մի փոքր տեսանյութ մեր արատեսյան նկարներով։)
Հետաքրքիր էր շատ ՝ Արատեսի առաջին ճամբորդությունս էր,որից շատ տպավորված էի:Մինչեվ այդտեղ լինելը շատ էի լսել ընկերներիցս,որ շատ լավն է,բայց անզեն աչքով տեսածը այլ է:Նման բնություն վստահ եմ չկա աշխարհի ոչ մի այլ վայրում:
(Ավելացնեմ,որ մեզ տրամադրությամբ էր ապահովում նաեվ մեր ընկերներից մեկը ՝ Գագիկը ՝ թմբուկ խբելով եվ դաշնամուր նվագելով:)
Մի փոքր հատված նրա կատարումից՝
Երեկոյան վառեցինք վառարանը (ինչպես միշտ թեյը անպակաս ՝ այս անգամ ուրցով),բոլորով հավաքվեցինք դրա շուրջ եվ շա՜տ երկար զրուցեցինք:Հետո գնացինք մեր սենյակ եվ մի փոքր էլ էնտեղ խաղացինք ու զրուցեցինք ընկերներով:Գնացինք քնելու…
Մոռացա նշեմ,որ Արատեսի մեր շունը այդ օրը ձագեր ունեցավ:Ի զարմանս ինձ ՝ բոլորիս համար դա մեծ ուրախություն էր:Շատ հետաքրքիր է այն փաստը,որ մի փոքր փաստը կամ երեվույթն էլ կարող է մեծ ուրախություն պարգեվել բոլորիս…
Երրորդ օր
Առավոտյան երբ գիտակցեցինք,որ դա վերջին օրն է,ցանկություն չկար իջնելու սենյակներից,քանի որ ուզում էինք ժամանակը դանդաղ անցնի:Նախաճաշեցինք,ավարտեցինք կիսատ թողնված գործերը,մաքրեցինք մեր սենյակներն ու խոհանոցը,որպեսզի մեզանից հետո տարածքը մաքուր լինի:
Հետո երբ արդեն եկավ երթուղայինը,մեզ եվս մեկ փոքրիկ անակնկալ էր սպասվում ՝ մեզ հյուր էր եկել մեր փոքր ընկերը ՝ Վահանը,ով իր հետ բերել էր մեզ համար պաղպաղակ:
Հավաքվեցինք ու ճանապարհ ընկանք:Հետ վերադարձի ճանապարհն էլ էր շատ հետաքրքրիր,քանի որ ունեցանք տարբեր կանգառներ:Կանգնեցինք Մարտունու Կոթի վանքում,մեր ընկերոջ ՝ Կարենի առաջարկով:Եղանք նաեվ Սեվանի Հայրավանք եկեղեցում:
Ուզում եմ նշել նաեվ,որ այնտեղ ծանոթացանք նաեվ ընկեր Տարոնի եվ ընկեր Սմբատի հետ,ովքեր մեզ համար որպես ընկեր էին,նրանց հետ նույնպես ժամանակը շատ հաճելի էր անցնում:Ընկեր Սմբատի հետ աշխատեցինք միասին Սիրո տնակում մի որոշ ժամանակ,իսկ մի օր էլ՝ երեկոյան ընկեր Տարոնի,ընկեր Սմբատի եվ մեր ընկերներից մի քանիսի հետ միասին խաղացինք ֆուտբոլ:
Ամեն ինչ շատ հետաքրքիր ու տպավորիչ անցավ:Շնորհակալ եմ անմոռանալի օրերի համար…
