on Այսօր եղանք 2֊5 տարեկան երեխաների մոտ,նախագիծ իրականացնելու նպատակով։Անցավ շատ հետաքրքիր`տարբեր խաղեր սովորացրեցինք,խաղացինք։Միասին վերհիշեցինք գույները,մի քանի երկրաչափական պատկերներ սովորեցրեցինք։Լավ ժամանակ անցկացրեցինք նրանց հետ։Բոլորը շատ խելոք էին,և հետաքրքրությամբ անցավ դասը և մեզ համար,և իրենց։Շատ ավելի սկսեցի սիրել երեխաներին,և ևս մեկ անգամ համոզվեցի որ ընտրել եմ ճիշտ մասնագիտություն։
Մի քանի դրվագ մեր այսօրվա դասընթացից կտեսնեք տեսանյութում։
Մի քանի լուսանկար`
on Թխվածքաբլիթների պատրաստում
Արդեն երկար ժամանակ է ընտանիքիս անդամների համար գրեթե ամեն անգամ ես եմ պատրաստում ինչ֊որ թխվածքաբլիթներ,թխվածքներ և այլ նմանատիպ բաներ։Մտածեցի,որ շատ լավ հնարավորություն է նախագծի համար պատրաստել հենց մեր սիրելի թխվածքաբլիթներից մեկը։
Պատրաստման եղանակը`ձուն,շաքարավազը,մածունը,սոդան,քացախը և ձեթը հերթականությամբ խառնում ենք իրար։Շաքարավազը և մածունը ավելացնում ենք նույն չափի։Վերջում ավելացնում ենք ալյուր այնքան,որպեսզի ստացվի թույլ,ձեռքում գնդվող խմոր։Խմորը բաժանում ենք փոքր գնդերի,մի փոքր ձեռքով բացում և կտրատում ենք թխվածքաբլիթների համար նախատեսված պատկերներով։Դնում ենք ջեռոց և թողնում այնքան,մինչև կարմրի։
Ավելի մանրամասն կտեսնեք տեսանյութի մեջ։
on Մածունի արտադրություն,ընտանեկան նախագիծ
Տարիներ շարունակ մայրս մածունը պատրաստում է տան պայմաններում,գրեթե չէնք գնում խանութից։Երբ դեռ գյուղում էինք ապրում,այնտեղ մեր իսկ կովերի կաթից պատրասված մածունն էինք օգտագործում,իսկ արդեն այստեղ`Երևանում,գնում ենք կաթը,և մայրս պատրաստում է։
Շատ անգամներ եմ ներկա եղել պատրաստմանը,բայց երբեք չեմ մտածել, որ մի օր կպատրաստեմ ինքս։
Իհարկե շատ հատվածներ արեցի մայրիկիս օգնությամբ,բայց դե նախագիծը ամեն դեպքում ընտանեկան էր և խնդիր չէր լինի հաստատ նրա օգնությունը։
Պատրաստման եղանակը`Կաթը եռացնել, լցնել տարրայի մեջ, թողնել, որ գոլանա: Գոլանալու չափը որոշում ենք ճկույթի միջոցով, ինչպես տատիկները. եթե ճկույթի ծայրը կաթի մեջ մտցնելուց չի այրվում, ապա կաթը պատրաստ է, և կարելի է ավելացնել մածունը, որը ցանկալի է լինի սենյակային ջերմաստիճանի: Լավ խառնում ենք զանգվածը, ամուր փակում կափարիչով և ամուր փաթաթում տաք կտորով: Պահում ենք տաք տեղում և ձեռք չենք տալիս: 12 ժամից մածունը պատրաստ կլինի: Դնում ենք սառնարան և սպասում, մինչև կսառչի:
Տեսանյութ պատրաստման գործընթացից
on Այսօր15.01.2021-ին մասնակցեցի միջին դպրոցում կազմակերպված նախագծին:Կային աշակերտներ մեր կրթահամալիրի տարբեր մասնաճյուղերից:Աշակերտները սովորեցրեցին մեզ հեշտ,արագ եվ արդյունավետ կերպով պատրաստել խաղեր:Կայքերից մեկովlearningapps.org-ով, օրինակի համար պատրաստեցինք <Ով է ուզում դառնալ միլիոնատեր> խաղը:Պատրաստեցինք մեր խաղը,նաեվ խաղացինք իրենց կազմածը;Սովորեցինք օգտվել նաեվ kahoot-ից: Շատ հետաքրքիր հանդիպում էր,շնորհակալ եմ կազմակերպողներին հետաքրքիր հանդիպման համար,եվ նաեվ ընկեր Ելենաին`լավ առաջարկի համար:
on Օրը՝ հունվարի 18, ժամը՝ 11։00
Վայրը՝ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի քոլեջ
Մասնակիցներ՝ քոլեջի 2-5 տարեկանների խումբ
Ներկայացված է խաղեր 3-5տարեկան երեխաների դաստիրակման և զարգացման համար:
Առաջարկում ենք խաղեր, որոնք չեն պահանջում հատուկ խաղալիքներ կամ առարկաներ: Այդպիսի խաղերում օգտագործվում են հիմնականում կենցաղային իրեր, այնպիսիք, որ կարելի է գտնել ցանկացած տանը եւ որոնց երեխաները բախվում են ողջ օրը: Կարեւորը լինել մշտապես երեխայի կողքին, ուղղորդել նրան եւ սովորեցնել:
Բոլոր այս խաղերը ոչ միայն օգտակար են եւ զարգացնող, այլ նաեւ ճանաչողական են եւ ցուցադրում են իրական աշխարհը, առարկաները, որոնց հետ բախվում է երեխան ամեն օր: Այս խաղերից շատերը կարող են գայթակղիչ լինել նաեւ շատ մեծահասակների համար:
Նախագիծը շարունակական է։
Նախագծի պատասխանատուներ՝
on on on У каждого народа есть свои святые и особо почитаемые места. Для армян всего мира, вот уже почти две тысячи лет, таким местом является древний Эчмиадзин, раскинувшийся на живописной Араратской равнине. Город своей богатой историей восходит к старинному поселению Вардкесаван, основанному во II веке до н.э. Позже, в начале II века н. э. царь Великой Армении Вагаршак I (117-140 гг.) построил на этом месте свою столицу, назвав ее в честь себя Вагаршапатом.
Вера на этой земле во все времена была и остается главным оплотом государственности, символом единства и процветания народа. Армения – первая в мире страна, в незапамятном 301 году н. э., провозгласившая христианство своей государственной религией. И с тех самых пор Эчмиадзин становится культовым местом для всех верующих: культурным, духовным и цивилизаторским сердцем страны. По давней легенде на этом месте некогда случилось пророческое видение у святого Григория Просветителя – первого католикоса всех армян: Христос сошел с небес и золотым молотом указал на место, где должен быть воздвигнут храм. Так в 301 году царь Трдат III основал Первопрестольный кафедральный собор – Эчмиадзин, что с армянского языка означает: «сошел Единородный», он является одним из старейших в мировой истории. Впоследствии, в 1945 году и сам город был переименован в честь храма.
Шли столетия, вокруг собора вырастали все новые и новые религиозные сооружения: церковь великомученицы Рипсимэ, возведенная в 618 году, базилика святой девы Гаянэ, построенная в 630 году, храм святой девы Шокагат, воздвигнутый в 1634 году.
По преданию девы были одними из первых христианок в Армении, проповедовали и распространяли веру в единого Бога среди народа. Однажды случилось так, что царь Трдат III, в то время еще будучи язычником, возжелал прекрасную Рипсимэ, дева отличалась необычайной красотой. Но она была добродетельна и непреклонна к властителю, тогда тиран в порыве ярости приказал побить камнями ее вместе с верными подругами. И Рипсимэ приняла мученическую смерть, убийцу же вскоре настиг неизлечимый недуг. Святой Григорий Просветитель, сжалился над царем и исцелил его, после этого чуда Трдат III раскаялся в своем грехе, уверовал в Иисуса, построил Эчмиадзин и позволил крестить народ.
Сегодня Эчмиадзин – стержневая опора Армянской апостольской церкви, в нем находится резиденция патриарха. В 1992 году городу было официально возвращено древнее наименование Вагаршапат, но многие по-прежнему используют прежнее название. В 2000 году Первопрестольный кафедральный собор был внесен в список культурного наследия ЮНЕСКО.
Особый интерес представляют реликвии, хранящиеся в Эчмиадзине: частичка креста, на котором был распят Христос, и фрагмент Ноева Ковчега.
Посетить Армению и не увидеть Эчмиадзин, означает не побывать в этой стране вовсе. Каждый, кто интересуется культурой и историей уникального государства, должен отправиться в небольшой городок в 20 км западнее Еревана, чтобы по-настоящему ощутить дух древнего народа.
on Рождество в Германии – общенациональный праздник. В стране 25 и 26 декабря являются нерабочими днями. Многие компании и магазины полностью останавливаются и не работают с 25 по 31 декабря. Праздновать Рождество немцы начинают в Сочельник – 24 декабря.
В древности языческие племена праздновали день зимнего солнцестояния, который приходился на 21 декабря. До прихода христианства многие германские народы поклонялись пантеону богов, то есть были язычниками. Языческий праздник назывался Julfest. Люди радовались, что световой день теперь становился всё длиннее и длиннее. Сегодня слово «Jul» в некоторых скандинавских языках означает «Рождество».
В 45 году до н.э был введён новый Юлианский календарь. Согласно этому календарю, день зимнего солнцестояния перенёсся на 25 декабря. В 3 веке н.э. была основана христианская церковь, которая запретила языческий праздник, но этот обычай был уже глубоко укоренён в обществе.
Со временем традиции празднования менялись. С середины 18 века в гостиных комнатах ставят наряженную ёлку. Рождество становится семейным праздником, на который принято оставаться дома и проводить время с близкими.
Важно отметить, что как бы ни менялись обычаи, Рождество всегда остаётся главным праздником для немцев.
Здесь не принято отмечать Новый год так, как это делают в России. Новый год – это время встреч с друзьями, шумных молодёжных вечеринок, а Рождество остаётся семейным тихим праздником. Обычай дарить подарки друзьям и семье стал популярен после Второй мировой войны. Уровень благосостояния большинства немцев вырос и они могли себе позволить дополнительные траты.
Служба в церкви на сегодняшний день не относится к обязательным атрибутам празднования Рождества. Согласно опросу, проведенному в 2017 году, только 29 процентов немцев подтвердили, что посещают рождественскую службу в церкви.
on Այսօր 2-1 կուրսի հետ միասին գնացինք մայր դպրոց`հեծանվավարության:Շատ հետաքրքիր ու պոզիտիվ անցավ,կոփվեցինք:Երկար ժամանակ չէի վարել հեծանիվ,միքիչ դժվար էր,բայց որոշել եմ ամեն շաբաթ գնալ,որ ավելի մարզված լինեմ,որպեսի լիարժեք Սեբաստացի լինեմ:
Կաին երեխաներ,ովքեր վարել չգիտեին,վստահ եմ նրանք էլ ժամանակի ընթացքում կհավասարվեն մեզ:
Առաջին տպավորություններս շատ լավն էին,շնորհակալ եմ այսպիսի լավ հնարավորության համար: