Հունվարի 27ին ուղևորվեցինք դեպի Լեռնանիստ։Այնքան հետաքրքիր են մեր ճամբորդությունների սկզիբները։Ասեմ թե ինչու։Լսում ենք մի գյուղի կամ տեղամասի անուն(շատ անգամներ նույնիսկ առաջին անգամ)մտածում ենք դե դժվար թե հետաքրքիր լինի,կորած մի վայրի անուն է։Ամեն դեպքում որոշում ենք գնալ,գնում ենք և մնում զարմացած😍
Լեռնանիստը…Ամեն ինչ ձյունով էր ծածկված բայց չափից դուրս գեղեցկություն կար էնտեղ։Լիակատար լռություն։Ամեն ինչ պարզ,ճերմակ,լուսավոր։Ցանկություն էր առաջանում նստել մի անկյունում և նայել էտ անվերջանալի գեղեցկությանը։
Միքիչ թրջվել էինք,բայց ոչինչ,ամեն ինչ չէ որ իդեալական է միշտ։Ընկերներով շատ ուրախացանք ու տարբեր բաներով զբաղվեցինք,իսկ վերջում մեր տղաները ցույց տվեցին թե ինչպիսի 《ջենտլմեն》 կարող են լինել,եթե անհրաժեշտությունը կա))
Զվարճանալ կարելի է մեկ մեկ,թեկուզ մրսելով կամ միքիչ էլ հիվանդանալով։
Չնայած այս անգամ,ի զարմանս ինձ չեմ հիվանդացել դեռևս😄
Շատ տպավորված եմ,անպայման կրկնելու եմ այս ճամբորդությունը։
Ճերմակ ու պայծառ Լեռնանիստը
on